آهنگ رشد اقتصادی کند شد
تاریخ انتشار: ۳۰ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۶۵۰۳۴
آفتابنیوز :
بر اساس آخرین نتایج حسابهای ملی فصلی مرکز آمار ایران، محصول ناخالص داخلی (GDP) به قیمت ثابت سال ١٣٩٠ در ششماهه اول سال ١٤٠١ رشد تولید ناخالص داخلی با نفت ٣.٣ درصد و بدون نفت ٣.٤ درصد بوده است که حاکی از نزولی شدن روند رشد تولید ناخالص داخلی در این مدت است. این در حالی است که در مدت مشابه سال ۱۴۰۰ رشد تولید ناخالص داخلی با نفت ۵.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در نیمه اول امسال، فعالیتهای گروه کشاورزی رشد منفی ۲.۲ درصد، گروه صنایع و معادن ۵ درصد (شامل: استخراج نفت خام و گازطبیعی ٣.٢، سایر معادن صفر، صنعت ٤.٩، انرژی ١٢.٩ و ساختمان ١.٦- درصد) و گروه خدمات ٢.٦ درصد رشد داشته است. بدینترتیب، در نیمه اول امسال، رشد منفی بخشهای کشاورزی و واسطهگریهای مالی با قوّت ادامه یافته است. اما بخش ساختمان بعد از رشد منفی ۳.۹ درصدی در فصل بهار امسال، در فصل تابستان هم منفی ۱.۶ درصد کاهش پیدا کرده است.
این در حالی است که تولید ناخالص داخلی (GDP) به قیمت ثابت سال ۱۳۹۰ در سال ۱۴۰۰ به رقم ۷۵۶۹ هزار میلیارد ریال با نفت و ۶۵۱۱ هزار میلیارد ریال بدون احتساب نفت رسیده بود؛ در حالی که رقم مذکور در سال ۱۳۹۹ با نفت ۷۲۵۴ هزار میلیارد ریال و بدون نفت ۶۲۸۹ هزار میلیارد ریال بود که نشان از رشد ۴.۳ درصدی تولید ناخالص داخلی با نفت و ۳.۵ درصدی محصول ناخالص داخلی بدون نفت در سال ۱۴۰۰ داشت که کارشناسان یکی از علل این رشد در سال ۱۴۰۰ را اتمام وضعیت همهگیری ویروس کرونا و مواردی نظیر واکسیناسیون عمومی مطرح میکنند.
البته تولید ناخالص داخلی ایران در تابستان امسال، ۲.۵ درصد بیشتر از تابستان گذشته بوده است. این رشد که با تعدیل اثر تورم (استفاده از قیمتهای ثابت سال ۱۳۹۰) به دست آمده است، نشان میدهد سرعت افزایش اندازه اقتصاد ایران در تابستان از بهار گذشته کمتر بوده است. رشد اقتصادی بهار ۳.۸ درصد بوده است.
رشد اقتصادی به افزایش تولید کل در یک اقتصاد اشاره دارد. سود کل در تولید، با افزایش میانگین بهرهوری ارتباط دارد. این امر منجر به افزایش درآمد میشود و مصرفکنندگان را ترغیب میکند تا خرید بیشتری انجام دهند و این به معنی کیفیت و استاندارد بالاتر زندگی است. آمارشناسان بهطور متعارف چنین رشدی را به صورت درصد افزایش تولید ناخالص داخلی یا GDP تعریف میکنند.
افت رشد اقتصادی قابل انتظار بود
سید مرتضی افقه، اقتصاددان و استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه چمران اهواز در واکنش به افت رشد تولید ناخالص داخلی گفت: این کاهش قابل انتظار بود چرا که پس از دو سال درگیری با ویروس کرونا و خوشبینی اولیه نسبت به ادامه فعالیتها پس از پایان همهگیری کرونا، ظرفیتهای خالی در بخشهای مختلف و به خصوص در بخش خدمات تا حدودی پر شدند و طبیعی بود که سال گذشته تولید ناخالص داخلی افزایش یابد.
او ادامه داد: در واقع موضوع اصلی این است که در سال جاری ظرفیت جدیدی ایجاد نشده است. در سال گذشته ظرفیتهای خالی در بخش خدمات پر شده بود که این موضوع منجر به رشد در این سال شد، اما زمانی که دیگر ظرفیت جدیدی ایجاد نمیشود رشدهای قبلی هم ادامه پیدا نمیکنند. مانند همین اتفاقی که در ۶ ماهه ابتدای سال افتاده است و رشد تولید ناخالص داخلی روند منفی را تجربه کرده است.
افقه تصریح کرد: با توجه به شرایط تحریمی و موضوعات مربوط به عدم توافقات برجام و مشکلات گوناگون این کاهش در تولید ناخالص داخلی تا حدودی قابل توجیه است.
رشد تولید ناخالص داخلی پس از جنگ هم بالا رفت
این استاد دانشگاه با اشاره به روند رشد تولید ناخالص داخلی پس از جنگ نیز گفت: این اتفاق پس از جنگ هم رخ داد و به دلیل ظرفیتهای موجود و خالی در زمان جنگ پس از آن و در سالهای ۱۳۷۱ و ۱۳۷۲ رشدهای تولید ناخالص داخلی تا ۱۴ درصد هم تجربه شد. آن زمان هم به دلیل پر شدن ظرفیتهای خالی در آن زمان بود، اما یکسال پس از آن همان ظرفیتهای خالی ۱۳ تا ۱۴ درصدی به ۱ درصد کاهش پیدا کرد و این آماری هم که امروز مرکز آمار منتشر کرده است شبیه آمار همان زمان است.
این اقتصاددان با اشاره به رشد منفی در بخش ساختمان در ۶ ماهه ابتدای سال ۱۴۰۱ نیز افزود: بخش قابلتوجهی از این موضوع به دلیل این است که حجم عظیمی از سرمایههای کشور خارج شده و به کشورهای دیگری نظیر قبرس شمالی و ترکیه و ... سرازیر شدهاند. ارقام این سرمایهها هم قابل توجه است و اغلب ایرانیها در این کشورها در بخش ملک سرمایهگذاری کردهاند و زمانی که تقاضا در بخش ملک در این کشورها افزایش یابد طبیعی است که در ایران این بخش مهم رشدی منفی را تجربه خواهد کرد.
افقه در ادامه تصریح کرد: همچنین در بخش ساختوساز هم به دلیل افزایش قیمت مصالح ساختمانی و گرانیها در بخش زمین و ... این افت به وجود آمده است. این اقتصاددان با اشاره به رشد ۵ درصدی در بخش صنایع و معادن نیز گفت: اگر میبینیم که رشد تولید ناخالص داخلی تا ۳ درصد رشد داشته به دلیل همین افزایش رشد در بخش صنایع و معادن است که از میان بخشهای مختلف بالاتر بوده و این موضوع به دلیل عادی شدن شرایط پس از کرونا است و اینکه یک مقدار زیادی هم دور زدن تحریمها و خرید نفت از چین همچنان ادامه دارد البته این موارد هم پر هزینه هستند و زمانی که تحریمها را دور میزنند نفت را ارزانتر میخرند و منابع مالی آن را با هزینه بیشتری انتقال میدهند البته این ادعا وجود دارد که تا ۱.۲ دهم بشکه نفت به فروش برسد که مسلما افزایشهایی را در تولید ناخالص داخلی به همراه دارد.
افقه با اشاره به نااطمینانیها نسبت به آینده اقتصادی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه ظرفیتهای خالی امسال پر شدهاند و دیگر سرمایهگذاری جدیدی هم صورت نگرفته است که البته تنشهای داخلی و تداوم آنهم در این موضوع بیتاثیر نبوده است و اینکه بخش قابل توجهی از سرمایهها در حال فرار هستند و سپردهها از بانکها خارج شده و تبدیل به طلا و ارز میشوند و ظرفیتهای جدیدی در کشور ایجاد نشده است این افتها در بخش تولید ناخالص داخلی هم کاملا طبیعی هستند. در جدول فوق رشد تولید ناخالص داخلی در گروههای مختلف و در بازههای زمانی گوناگون قابل مشاهده است. اطلاعات این جدول نشان میدهد که تقریبا در همه گروهها رشد تولید ناخلص داخلی در ۶ ماهه اول امسال نزولی شده است.
منبع: روزنامه اعتمادمنبع: آفتاب
کلیدواژه: مرکز آمار رشد اقتصادی رشد تولید ناخالص داخلی هزار میلیارد ریال ظرفیت های خالی رشد اقتصادی رشد منفی سال ۱۴۰۰ بدون نفت ۵ درصد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۶۵۰۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نظر علیرضا طلیسچی درباره حضورش در شبهای زودیاک و آهنگ پرطرفدارش «پاقدم»
همشهری آنلاین:تولید و پخش رئالیتیشوها از مافیا گرفته تا پدرخوانده و... در شبکههای نمایش خانگی داغ است و یکی از این برنامه ها که اینروزها طرفداران قابل توجهی پیدا کرده، رئالیتیشو «زودیاک» است که با عنوان «شب های مافیا»، بازی جذابی را برای طرفدارانش پخش میکند، در این برنامه یک قاتل سریالی به نام «زودیاک»، شهروندان و مافیای سیسیل را هدف قرار می دهد. در این برنامه محمد بحرانی نقش گرداننده بازی را بر عهده دارد.سریال شب های مافیا؛ زودیاک به کارگردانی محمدرضا رضائیان در سال ۱۴۰۲ ساخته شده است. در فصل دوم این رئالیتیشو سریال فرزاد حسنی، دارا حیایی، جواد خواجوی، محیا دهقانی، متین ستوده، مجتبی شفیعی، علیرضا طلیسچی، سعید فتحی روشن، بهار قاسمی، مریم مومن، مهدی مهدی پور و امیرحسین هاشمی به هنرمندی پرداختهاند. علیرضا طلیسچی یکی از خوانندگان شناخته شده و پرطرفدار پاپ است. خوانندهای که توانسته جایش را با کنسرتهایی که برگزار میکند؛ تثبیت کند. خواننده پاپ متولد ۶۴ که از میانه دهه ۸۰ فعالیتش را به شکل رسمی آغاز کرد؛ تک آهنگهایش طرفداران خاص خودش را دارد. طلیسچی در این گفتوگو از حضورش در برنامه شبهای مافیا می گوید و در بخشهای دیگری از این گفت وگو از وضعیت امروز موسیقی صحبت کرده است.
این روزها رئالیتیشوهای متنوعی در شبکه نمایش خانگی پخش میشود؛ چطور شد که در برنامه شبهای مافیا؛ زودیاک شرکت کردید؟
از طریق تیم تولید به برنامه دعوت شدم و علاقه داشتم که ببینم چطور میتوانم در این سناریو، بازی کنم. من قبلا هم در یک شو، مافیا بازی کرده بودم اما به نظرم زودیاک شیکتر است و پیچیدگیهایش، بازی را برای بیننده، جذابتر میکند.
خیلیها به برد و باخت در یک مسابقه اهمیت میدهند، برد و باخت برای شما چطور بود؟
حضورم و شرکت در این برنامه بیشتر برایم جنبه سرگرمی دارد. اینطور نگاه میکنم که با یک گروه خوب دور هم هستیم و هدفمان این است که برای بینندههای برنامه، برای لحظاتی حال خوب ایجاد میکنیم که امیدوارم به چنین نتیجهای رسیده باشیم.
اخیرا در نمایش خانگی، محصولاتی در حوزههای مختلف ورزش، موسیقی، مذهبی و ... تولید شده است. از نظر شما تولید برنامههای حوزه موسیقی مثل صداتو، چه تاثیری بر ارتباط بیشتر مردم با موسیقی دارد؟
ساخت برنامههای خوب در این حوزه، به ارتباط بیشتر مردم با موسیقی کمک میکند اما اینکه این برنامهها بتواند آرتیست بسازد، مبحث دیگری است. چون یک خواننده هر چقدر هم تخصصی وارد یک حوزه بشود، تا جو کار و فعالیت حرفهای در فضای تولید و استیج را تجربه نکند، به موفقیت نمیرسد. از نظر من، ورود به عرصه خوانندگی و فضای حرفهای موسیقی، کاملا نیازمند تجربه واقعیت این قضیه است. تمام این مسابقاتی هم که اخیرا تولید و پخش شده، یکی دو چهره را به فضای موسیقی معرفی کرده اما به لحاظ ایجاد سرگرمی برای مردم، کاملا موفق ظاهر شدهاند و اگر از این قبیل برنامهها مجدد هم تولید بشود، به و فهم و درک بیشتر مردم از به فضای موسیقی، کمک قابل توجهی میکند.
پیشنهادی برای حضور در برنامههای موسیقی داشتهاید؟
پیشنهاد داشتهام اما علاقه، نه. چون به نظرم در جایگاهی نیستم که بخواهم کسی را قضاوت کنم و اصولا هم موسیقی تا یک جایی به صورت علمی و پایه، آموختنی است و از آن به بعدش دیگر سلیقهای میشود. پس قضاوت کردن راجع به صداها را باید به مردم بسپاریم.
این روزها بازار کنسرتهای پاپ داغ است، درست است که موسیقی در کشور افت و خیزهای زیادی دارد و با مشکلات خاص خودش دست و پنجه نرم میکند؛ با این حال اوضاع این روزهای موسیقی کشور چطور است؟
به نظرم وضعیت موسیقی ما در حال بهبود است و البته این گفته من نیست و گفته خیلی از بزرگان حال حاضر موسیقی ایران است. موسیقی ما در سالهای اخیر دچار تحولات عجیب و غریبی شد که بخشی از این تحولات، مثبت بود و بخشی هم منفی. خوشحالم که با ورود هنرمندان حرفهایتر و صداهای قشنگتر و احساس بیشتری که در کارها وجود دارد، موسیقی در حال نجات پیدا کردن از آن حالت قبلی و ترمیم خودش است.
برویم سراغ مسئله ترند شدن برخی از قطعهها موسیقی مثل قطعه «پاقدم» که اخیرا بسیار شنیده و معروف شد. چه میشود که یک کار، انقد دیده و شنیده و پرطرفدار میشود؟
بخش زیادی از این اتفاق، مربوط به تجربه است و بخشی هم سلیقه و هوش مارکت. ولی در نهایت یک کار را مردم، بولد میکنند. یعنی اگر مردم کاری را دوست داشته باشند، آن کار به موفقیت بزرگی میرسد. پاقدم، یک قطعه موسیقی دهه شصتی است که در آن استانداردهای ضبط موسیقی آن دوران، کاملا رعایت شده و فکر میکنم جدا از تنظیم و میکس و مستر خوب امیر بهادر دهقان، شعر و ترانه کار و ملودی هم خیلی به کارهای آن دهه نزدیک است.
شما در قطعههای معروفتان هم سبک شاد دارید و هم قطعههای احساسی و غمگین. تمایل مردم بیشتر به شنیدن کدام یک است؟
اگر به تاریخمان رجوع کنید میبینید که مردم ما پر از غم و غصه بودهاند و طبیعتا تمایلشان به آهنگهای شاد، بیشتر است. در کنسرتها هم همینطور است. وقتی یک پدر یک بودجه مشخصی را برای خانوادهاش کنار میگذارد که در یک کنسرت شرکت کنند، دلش نمیخواهد که مجددا در یک فضای غمگین قرار بگیرند. بنابراین تمایلشان به شنیدن و همراهی در خواندن آهنگهای شاد بیشتر است. البته از قدیم هم همین بوده که یک موزیک شاد نسبت به یک قطعه غمگین، بیشتر شنونده و طرفدار داشت.
این روزها مدام نام خوانندههای جدیدی را میشنویم که در فضای مجازی معرفی میشوند. یا گاهی روی بیلبوردها، کنسرت خوانندههایی را میبینیم که خیلیها نمیشناسندشان. این افزایش ورود به عرصه خوانندگی، اتفاق مثبتی است یا منفی؟
ما خوانندگانی را داشتهایم که با یک قطعه، روی استیج آمدند و بقیه قطعههایشان یک حالت مکمل روی همان یک قطعه را داشته. از آن طرف هم هنرمندی داشتهایم که با هر قطعه جدید، مخاطبان بیشتری را جذب کردند و به تدریج معروف شدند. در هر صورت، دیده شدن یک اثر هنری و محبوب شدن هنرمند در نهایت به مردم بستگی دارد.
به تجربه حوزههای هنری دیگر مثل بازیگری هم فکر میکنید یا پیشنهادی داشتهاید؟
من یکبار این را تجربه کردهام و متاسفانه بازخورد خوبی از این قضیه نداشتم، بخاطر اینکه تیم تولید آن کار، تیم که فکر می کردم باید باشد، نبود. البته که بازیگران و بقیه عوامل، همه خوب بودند اما تجربه خوبی برای من نبود و ترجیح میدهم که فعلا دوباره آن فضا را تجربه نکنم و در کار خودم پیش بروم. هرچند که از آینده و تصمیمات بعدیام خبر ندارم.